AğLaYaN kAhKaHaM

bıraktım artık utanmaya yüz tutmuş günahlarımı.

aktı gitti bi mendille silişini izledim.

hani geceleri o sessiz suskun fırtına hayallerimden kurtulduğum günü

ne hayal edebiliyorum yanlızlığıma,

nede yanlızlığıma karıştırıyorum avaz avaz bağırdığım suskunluğumu.

anlaşılmak istiyorum sadece.

elim duvarımda yüzün gibi soğuk.

hep sağ tarafımda gördüğüm o soğuk sület.

sadece zamanın tiktaklarının duyulduğu anlarda

yanlızlığın o soğuk rüzgarında üşümüş bir odada

sarıp sarmalayan karanlık.

kasvete bıraktım kendimi yaşıyorum

sancılarımla uyanıyorum görmeyen gözlerim duymayan kulaklarım var artık benim

ya benim ya senim yada artık hiçbirşey olmaya yüz tutmuş küflenmiş bir gerçeğim...

ağlayan kahkayım artık...

KUZİ saat:00:45 26 aralık

üMİdim

yavv oturuyorumm bi damar havasıı esiyorr bir damar havası esiyor. dedim kendimee lan kuzii du arada böle hepp hayatı tiye alıyorsunn kendine gel. Siteme yazı ekliyordum arada bir bloğuma ekliyorum dedim bugün bloğumada siteme eklediğim o duygusal deprenişimi yazayım.

ve yaptııııım ettt yazdımmm:) lan bu konuşmayada bu yazı nasıl eklenir bilmiyorumm da ekleyecemm kararlıyım. tebriklerinizi çok alırsam böle yazmaya devam edecem alamazsaam kendime gelecemm :)

gece ağlıyordu bu gece bütün bitenler için. hüzünlüydü gökyüzü içi sıkılmış daralmıştı sanki. yapraklar savruluyor rüzgarın sesine eşlik ediyordu. fonda bir ayrılık şarkısı bitmiş bir hikayeyi tekrar başlatıyordu. masamda o çok sevdiğim insanın o gülen resmi ben ağlasamda gülüyordu. bıraktım yalanı ilk kez kendime dürüst olacaktım olmadı. yine soyleyemedim.

gece sabah varıyordu camımda görülen uzunn muu uzunn o kavak ağacının yaprakları yine sallanıyordu. büyük ışık demeti yerini kızıl bi maviye bırakmıştı. son yapraklarda döküldü ağırdan yağmurun sesi geldi. uyku olayı artık yoktu bi beklentiye muhtaç yaşamak böyle olsa gerek.

hayatta son bi ümidim var artık. adını koyamadığım yeni bir doğmuş bir bebek ve sütü kesilmiş bir anne umuduydu bu. ya koşacaktı yada emeklemeden düşecekti. bir ümidim vardı adını koyamadığım. hep bi sancıyla uyandığıım terlerin oluk oluk boşaldığı bi uyanış gibi. bir ümidim vardı zamanın hiç geçmedii manzaraya bakan bi cam gibi dümdüz. bir ümidim vardı otobüs durağında göz yaşı ve el sallamayla bıraktığım. bir ümidim vardı paramparcaa yanlızz parçaları bulunmayan bi yapboz gibi sadece geçmişin resmini taşıyan ve o önemli parçası olmayan. ve aslına olmayan ve hiç gelmeyecek olan bi ümidim vardı toprağın altına bırakıp döndüğüm. son ümidimide ona bıraktım bıraktım evet artık oynamıyorum hayatla. ne hali varsa görsün ömrümde açtığım bütün kapıları sonuna kadar grurumu koydum

ortaya artık onla yaşayacağım……

ana oda ne aşkmıı yeniliyormu bacım:)

VALLA DEDİM STİLİMİ DEĞİŞEM BİRASS:):)

Aşk mı? O da Ne ?

Geçenlerde düşündümde ben hiç aşık olmamışım.Yani Bu bi eksiklik mi yoksa iyi bişeymi bilemedim ama...

Böyle arkadaş ortamında sallıyoruz işte yok aabii aşk yokk diye falan ama merak etmiyoda değilim...Herkesin ağzında aşığım,aşkım,sevgilim...Bende merak ediyorum yani ne ki bu aşk acaba diye bunalıma giriyorum bazen ben insan değilmiyim lan niye ben aşık olamıyorum diye.Böyle herkes anlatıyo şöyle aşığım böyle aşığım ilk görüşte aşık oldum...Bana niye olmuyo acaba,neden ben böyle filmlerdeki gibi bi kızı görüpte aha işte ilk görüşte aşık oldum işte buu! diye sevinemiyorum.Bide Öğrendiğime göre bu aşk deneyerekte olmuyomuş.Mesela biRİNİ görüyorum aha bu tam aşık olunulcak birine benziyo diye ama olmuyo.

Araştırdım,böyle tecrübeli kişilerden sorup soruşturdum;aşık olunca içinde bişeyler oluyomuş cıvıl cıvıl bişeyler.Bendede oluyo ama hiç öyle aşık olmuşum gibi olmuyo.Acaba oldumda ben mi farketmedim ya diye düşünüyorum ama yine araştırdım ki aşık olunca yemeden içmeden kesiliyomuşun.İşte o yüzden ben aşık olmadım hiç kesin. (:

Neyse efendim işte böyle aşık olmadığım için bir yandan seviniyorum amaaan onu mu çekecem diye.Bir yandanda bi eziklik var yani içimde arkadaşlar arasında konuşurken herkes aşkını anlatıyo sıra bize gelince bizde felsefe yapıyoruz mecburen Ben aşka inanmıyorum abi diye.Ama mutlaka bi gün aşık olucam ucundan kıyısındanda olsa buna inanıyorum :):)

-Buyrun efendim ne istemiştiniz

Bir Porsiyon Aşk lütfen.

-Malesef kalmadı.+eee...

Bi bardak su alayım o zaman

aşk özürlüüüüüüüüüü:)

bende varım :):)

ne zamandırr giremiyorumm abu hayat beni hakkat yoruyo herhalımm:)
annanemin hikayeleri kaydedeğer ödülüü hak eden şeyler:) aklıma gene bişi geldi geçen yazam dedim.

annanem hikayelerini anlatmayı çok severdi bizim memleketin zamanının en eski kadınlarından ve zenginlerinden olduğu için hikayee boll kuzidede zaman çokk :)
annanem ablamlarla oturuyoo ve ona dünya kadar hikayesini anlatıyo bunun 10 yalındayken mukaddes die bi kankası varmış evlerinin bacalarında oynar ip atlarlarmış :) nese uzuun uzun bu hikayeleri dinleyen ablam aynen kuzisinde olduğu gibi kafasına yazıyo bende ben kime çektim diorum :)
günler sonra annanemi ziyarete gittik annanem başladı yine aynı hikayeleri anlatmaya.
ablam- annane ben o hikayeleri hatırlıyorum bende vardım demezmi :)
- sen nerden vardın yavrum dedi
-ya annane sen ben sen üçümüz bacalarda oynuyorduk hatta mukaddeste vardı bizim dedi
-sen mukkadesi nerden biliyorsun dedi
- ya bende vardım
diyiip annaneme yaşadığı olayları kendi de varmış gibi anlattıı
ve sonunda ne olduu annnanemm yedii :)
ve olayyda annanem ablam varmış gibi sen hatırlarsın die anlatmaya başladı..


annanem halaa buna inanıyorrr :) ablam o zamanlarda vardııı
valla ne diyimm takdir sizin..

KöTü ToRuN

yine annanem bayılıyorum onu yazmaya :)kötü torun

yine irgün ailece demiyorum sülalece piknikteyiz. çocukluktan berri fotğraf çekmeye ve kamera arkasına aşırı bi düşkünlüğüm vardı. öle kamerayı alır elime bütün abuk subuk ne varsa çekerdim. nasıl bir hobyse zaten bu hale geldim :) piknikte gizlice sülale eşrafını çekiyorum

olmazsa olmazım annanemde orda. bi yayılmış bi rahat bi relaxlık aman yarabbi kadın sahilde sanki :) ee bu kuziden kaçarmı bütün hareketlerini an an kameraya aldım. çok kötüyüm demi SUS FARKINDAYIM( ayşecik filminden bi alıntı:)) neyse eve geldik bende herzananki kameramı televizyona bağladım bi arıza varsa cdye çekerken düzeltiyim diye.. işte bomba burdan sonra patladı.. tv fobisi olan annanem kendini tv de görünce şok oldu..

annanem eşarbı başına bağlayıp şoka girmezmi. tabi bana bahane lazım

- annane tv ye çıkmışsın.

annanemin rengi falan bembeyaz :D ağlayacak nutku tutulmuş bi şekilde tv ye bakıyo

- annane ne yaptın hele şu haline şeref dedem( dedemin kardeşi) görse dayım izlese mahvolduk şu haline bak tüm türkiye seni izliyo bide canlı çekmişler :):)

ben bukadar da beklemiyordum annanem şokta

- yavrum ne zaman çekmişler ben rezil oldum vuu ne derler bu yaştan sonra kadın sapıtmış amannn saçlarımda görünüyor. yavrum mahvoldum demezmi

bizim aile eşrafının hepsi koptu krizde kimseyi ayıltamıyoruz. neyse babamda benden tabi

eline telefonunu aldı bana işaret etti içeri odaya geçti.

aradan 5 dakka falan geçti ev telefonu çalıyo annanem hala görüntüleri izleyip ellerini dizlerine vurmakla meşgul tabi. telefonu açtım hemen arayan babam tabi

- alo

- şeref dedem senmisin

- evet şeref dede gördük görüntüleri bizde şoktayız annanemimi veriyim

annanem ağlayacak arayan babam aslında ama annanem başka bi dünyaya göçeli çok olmuştu

annane dedim şeref dedem arıyo yohhhh vermee diee bağrıyo :D annemler koptu gülmekten

annane bak şeref dede neyse zar zor ikna ettim telefona baktı.

- buyur şeref ağabey.

- he şeref ağabeyim gördüm rezil oldum ne yapalım derken annanem kalp krizi geçirmeden evedki gülme kriz bülteninide noktalayayım dedim. babam odaya geldi

- şaka yaptık bak o şeref değil benim dedi.

inanmadıııııı :)

-vallahi benim oda torunun kameraya aldı..

inanmadı:)

ve aradan yıllar geçmiş olmasına rağmen annanem hala o olaya inanmış değil. hala kendini tv ye çıktı sanıyor ve malesef ünlü olduğuna inanmışş durumda.:) herzaman ilham kaynağım oldun bugünlerde hastasın canım annanem seni seviyorum ömrüm yettikce hikayelerin bitmezz..

pai pai